4, డిసెంబర్ 2016, ఆదివారం

శ్రీనివాస ప్రభూ (పద్యావళి)



శ్రీమద్వేంకట నాథుఁడే యెడఁదలోఁ జెల్వొంది పల్కించు ను
ద్దామాంగీకృత వాగ్విలాసమిది; సత్యంబౌ తపః పుణ్యమౌ!
సామాన్యంబన రాదు దీనిని మహాశ్చర్యంబుగా నా పయిన్
బ్రేమన్ జూపితివయ్య! వందనమిదే! శ్రీ శ్రీనివాస ప్రభూ! 

నీ పాదాబ్జ యుగమ్ముఁ బట్టెదను రానీ కష్టమో సౌఖ్యమో
నీ పల్యంకిక నెత్తి మోసెదను కానీ నష్టమో లాభమో 
యీ పద్యావళి నిన్నుఁ దల్చెదను స్వామీ కావవే ప్రేమతో
శ్రీ పీతాంబర! నిత్య రక్షిత ధరా! శ్రీ శ్రీనివాస ప్రభూ! 

నీవే దిక్కని నమ్ము వారలకు లేనే లేవు కష్టంబు లో
దేవా! నీ కృప నాల్గు మాటలివి స్వాధీనంబులాయెన్; భవ
త్సేవా భాగ్యము గల్గె; నీ పయిన భక్తిం జాటు భావాళితో 
నావిష్కారమొనర్తు నీ శతకమయ్యా! శ్రీనివాస ప్రభూ!  

స్ఫుట భక్తిన్ నినుఁ గూర్చి మానవుఁడు సంస్తోత్రంబులన్ జేయఁ జా
లట సౌఖ్యమ్ములు చెంతఁ జేరునట నిర్వ్యాజమ్ముగా సర్వ సం
కట సందోహము దూరమౌనట గదా! కాకేమి? మా స్వామి! వేం
కటనాథా! ప్రసరించవే కృప నఘఘ్నా! శ్రీనివాస ప్రభూ! 

కలిఁ గష్టంబులఁ దీర్పఁగాఁ గలుగు నిక్కంబైన దైవంబ వీ
యిలలో నీవని నమ్మి నీ కరుణకై యిన్నేళ్లుగా వేచితిన్
ఫలమందించవె సుంతయైన కరుణా వారాన్నిధీ! నీకు నే
నలుసై పోయితినా? పరాకు తగదయ్యా! శ్రీనివాస ప్రభూ!